Այս աշխատանքում ես ստեղծել եմ լոգո և բրենդինգ իմ մարքետինգային աշխատանքի համար, ես օգտագործել եմ Gravit designer |Corel Vector ծրագիրը , աշխատանքում ես շատ օգտագործել Shape գործիքը որ ստանամ այս աշխատանքները
Անցած ուսումնական տարվա ընթացքում ես մի քանի ձեռքբերումներ եմ ունեցել, որոնց մասին կցանկանայի խոսել։ Նախ, ես նախագծեցի լոգո մեղր արտադրող ընկերության համար: Օգտագործելով իմ դիզայներական հմտությունները և ուսումնասիրելով թիրախային լսարանի նախասիրությունները՝ ես ստեղծեցի լոգո, որը փոխանցում է արտադրանքի բնականությունն ու որակը։
Երկրորդ, ես մշակեցի բրենդինգի ռազմավարություն մի կեղծ ընկերության համար, որը մասնագիտացած է կայուն տնային ապրանքների մեջ: Լոգոյի, դիզայնը արտացոլում էր ընկերության արժեքները:
Եվ վերջապես, ամենահուզիչ նախագծերից մեկը Վան Գոգի ոճով նկար ստեղծելն էր՝ օգտագործելով երկրաչափական ձևեր: Ես ուսումնասիրեցի Վան Գոգի աշխատանքը, նրա տեխնիկան և ոճի բնորոշ գծերը։ Այնուհետև ես կիրառեցի երկրաչափական ձևեր և գույներ՝ վերաիմաստավորելու նրա աշխատանքը և ստեղծելու նրա նկարի իմ մեկնաբանությունը:
Այս նախագծերն ինձ թույլ տվեցին ձեռք բերած գիտելիքներն ու հմտությունները կիրառել գործնականում, ընդլայնել իմ սահմանները և զարգացնել իմ ստեղծագործական և մասնագիտական կարողությունները։
Այլ աշխատանքներ
ՄԱՅԻՍ 22-26
ԲՆԱԿՉՈՒԹՅԱՆ ԲԺՇԿԱԿԱՆ ՕԳՆՈՒԹՅԱՆ ԵՎ ՍՊԱՍԱՐԿՄԱՆ ՄԱՍԻՆ ՀՀ ՕՐԵՆՔ. ԸՆԴՈՒՆՎԱԾ 1996Թ.
Գլուխ 3, 4
Առաջադրանք՝
Հոդված 27. | Բժշկական օգնություն և սպասարկում իրականացնողները և նրանց իրավունքները |
1. Հայաստանի Հանրապետությունում բժշկական օգնություն և սպասարկում իրականացնողներն իրավունք ունեն ցուցաբերելու համապատասխան բժշկական օգնություն և սպասարկում լիցենզավորված տեսակների շրջանակներում համապատասխան լիցենզիայի առկայության դեպքում:
2. Բժշկական օգնություն և սպասարկում իրականացնողներն օրենսդրությամբ սահմանված կարգով իրավունք ունեն`
1) միավորվելու մասնագիտական միություններում և դրանց միջոցով մասնակցելու բնակչության առողջության պահպանման և բարելավման, ապահովագրական ծրագրերի մշակմանը, բժշկական օգնության և սպասարկման լիցենզավորմանը, բժշկական շարունակական մասնագիտական զարգացումն ապահովող միջոցառումների կազմակերպմանը, իրականացմանը, իրենց իրավունքների պաշտպանությանը և միության կանոնադրությամբ նախատեսված այլ խնդիրների իրականացմանը, մասնակից լինելու ոլորտային քաղաքականության մշակմանը և իրականացմանը.
2) օրենքով սահմանված կարգով պաշտպանելու իրենց համբավը.
3) օրենքով սահմանված կարգով ապահովագրելու բուժաշխատողների մասնագիտական գործունեությունը:
Հոդված 30. | Բուժաշխատողների իրավունքները |
1. Բուժաշխատողներն իրավունք ունեն`
1) ավագ և միջին բուժաշխատողները, օրենքով սահմանված կարգով իրենց կրթությանը, որակավորմանը և մասնագիտացմանը համապատասխան, իրենց իրավասության շրջանակներում իրականացնելու առողջապահության բնագավառում մասնագիտական գործունեություն, իսկ կրտսեր բուժաշխատողները` իրենց իրավասության շրջանակներում ոչ մասնագիտական` օժանդակող գործունեություն.
2) ապահովագրելու իրենց գործունեության հետ կապված քաղաքացիական պատասխանատվության ռիսկը.
3) ելնելով յուրաքանչյուր կոնկրետ դեպքի իրավիճակից` կայացնելու ապացուցողական բժշկությամբ հիմնավորված որոշումներ` լրացուցիչ միջամտություններ կատարելու համար, որոնք նախատեսված չեն համապատասխան կլինիկական ուղեցույցներով.
4) օրենքով սահմանված կարգով մասնակցելու շարունակական մասնագիտական զարգացման գործընթացին.
5) օրենքով սահմանված կարգով պաշտպանելու իրենց մասնագիտական համբավը, պատիվը և արժանապատվությունը.
6) իրենց կրթությանը համապատասխան` Հայաստանի Հանրապետությունում բժշկական գործունեություն ծավալելու վերաբերյալ լիազոր մարմնից պահանջելու և ստանալու տեղեկանք պատշաճ մասնագիտական գործունեություն իրականացնելու թույլտվություն ունենալու մասին (certificate of good standing).
7) օրենքով սահմանված կարգով ստեղծելու միավորումներ կամ անդամակցելու դրանց.
8) օգտվելու օրենքով սահմանված այլ իրավունքներից:
Հոդված 28. | Բժշկական օգնություն և սպասարկում իրականացնողների պարտականությունները և պատասխանատվությունը |
1. Բժշկական օգնություն և սպասարկում իրականացնողները պարտավոր են`
1) յուրաքանչյուր մարդու ցուցաբերել շտապ և անհետաձգելի բժշկական օգնություն` անկախ այդ օգնության դիմաց վարձատրությունը երաշխավորող հիմքերի և այլ հանգամանքների առկայությունից.
2) ապահովել ցուցաբերվող բժշկական օգնության և սպասարկման տվյալ տեսակի, մեթոդների, ծավալների համապատասխանությունը լիազոր մարմնի սահմանած չափանիշներին.
3) յուրաքանչյուրին ապահովել նրան տրամադրվելիք բժշկական օգնության և սպասարկման տվյալ տեսակի, մեթոդների, ծավալների, տրամադրման կարգի և պայմանների մասին տեղեկատվության տրամադրումը.
4) յուրաքանչյուր մարդու պահանջով կամ նրա իրազեկ գրավոր համաձայնությամբ բժշկական օգնության համար այլ վճարողի տրամադրել անհրաժեշտ տվյալներ ցուցաբերած բժշկական օգնության և սպասարկման տեսակի, մեթոդի, ծավալների և քանակի ու դրան համարժեք կատարված ծախսերի մասին.
5) պահպանել բժշկական գաղտնիքը, բացառությամբ օրենքով նախատեսված դեպքերի.
6) ներկայացնել վիճակագրական և այլ տեղեկություններ` օրենսդրությամբ սահմանված կարգով.
7) ապահովել հոգատար և հարգալից վերաբերմունք պացիենտների նկատմամբ.
8) ունենալ պաշտոնական ինտերնետային կայքէջ, որն առնվազն պետք է պարունակի տեղեկատվություն ծառայությունների, գնացուցակի, բուժանձնակազմի վերաբերյալ, ինչպես նաև ապահովի հետադարձ կապի հնարավորություն մասնագիտական ծառայություններ մատուցողների հետ: Սույն պարտականությունը չի տարածվում ռազմաբժշկական հաստատությունների, գյուղական համայնքների բժշկական ամբուլատորիա կամ առողջության կենտրոն հանդիսացող կամ ստոմատոլոգիական կաբինետի կամ մասնագիտական ոչ ավելի, քան երկու կաբինետի ձևով բժշկական օգնություն և սպասարկում իրականացնողների նկատմամբ.
9) ՇՄԶ հավաստագիր չունեցող անձի (բացառությամբ առաջին անգամ մասնագիտական գործունեություն իրականացնող` համապատասխան մասնագիտական կրթություն, որակավորում և մասնագիտացում ունեցող անձի) հետ դադարեցնել աշխատանքային հարաբերությունները` օրենսդրությամբ սահմանված կարգով.
10) ապահովել ընթացակարգերով, պացիենտի վարման գործելակարգերով սահմանված պահանջների կատարումը.
11) ստացիոնար պայմաններում պացիենտին բժշկական օգնություն և սպասարկում տրամադրելուց առաջ, իսկ անգիտակից կամ կյանքին սպառնացող վիճակում գտնվող պացիենտներին գիտակցության գալուց կամ կյանքին սպառնացող վտանգի վերացումից հետո իրազեկել պացիենտի իրավունքների (ներառյալ` պետության կողմից երաշխավորված անվճար և արտոնյալ պայմաններով բժշկական օգնություն և սպասարկում ստանալու իրավունքի) և պարտականությունների մասին: Պետության կողմից երաշխավորված անվճար և արտոնյալ պայմաններով բժշկական օգնություն և սպասարկում ստացողներին կամ նրա օրինական ներկայացուցչին նրանց համար մատչելի ձևաչափով տրամադրվում է իրազեկման թերթիկ, իսկ վճարովի կամ արտոնյալ պայմաններով բժշկական օգնություն և սպասարկում ստացողների հետ կնքվում են վճարովի ծառայությունների մասին պայմանագրեր.
12) պացիենտի իրավունքների և պարտականությունների իրազեկման թերթիկի, ինչպես նաև վճարովի ծառայությունների մասին պայմանագրի օրինակելի ձևերը և դրանց տրամադրման կարգը հաստատում է լիազոր մարմինը.
13) Կառավարության սահմանած կարգով հաղորդում ներկայացնել Հայաստանի Հանրապետության ոստիկանություն, եթե բժշկական հաստատություն տեղափոխված պացիենտն անգիտակից է կամ ունի գլխի վնասվածք կամ ուղեղի ցնցում կամ 3-րդ կամ 4-րդ աստիճանի այրվածք կամ կտրող-ծակող գործիքով առաջացրած վերք կամ թափանցող վերք կամ հրազենային վնասվածք կամ պոլիտրավմա կամ թունավորում, կամ պարզված տեղեկությունները հիմք են տալիս ենթադրելու, որ պացիենտի առողջությանը կամ կյանքին պատճառված վնասը բռնի կամ հակաօրինական գործողությունների կամ ինքնավնասման կամ ճանապարհատրանսպորտային պատահարի հետևանք է, ինչպես նաև այն դեպքերում, երբ բժշկական հաստատություն է տեղափոխվել դիակ.
13.1) լիազոր մարմնի կողմից նորածնային և մայրական մահերի դեպքերի մշտադիտարկում իրականացնելու նպատակով լիազոր մարմնի սահմանած կարգով և ժամկետում տեղեկատվություն տրամադրել լիազոր մարմնին այդ դեպքերի մասին.
14) բժշկական գաղտնիք համարվող տվյալները, առանց անձի կամ նրա օրինական ներկայացուցչի համաձայնության, տրամադրել քննիչին, դատախազին, դատարանին, Մարդու իրավունքների պաշտպանին` օրենքով սահմանված կարգով ներկայացված հարցումների հիման վրա:
2. Իրենց մեղքով մարդու առողջությանը հասցրած վնասի համար, ինչպես նաև բժշկական գաղտնիք պարունակող տեղեկություններ փոխանցելու դեպքում բժշկական օգնություն և սպասարկում իրականացնողները, ապօրինի բժշկական գործունեությամբ զբաղվող անձինք պատասխանատվություն են կրում օրենքով սահմանված կարգով:
Հոդված 31. | Բուժաշխատողների պարտականությունները և պատասխանատվությունը |
1. Բուժաշխատողները պարտավոր են`
1) առողջապահության բնագավառում գործունեություն իրականացնելիս առաջնորդվել պացիենտի շահերով.
2) յուրաքանչյուր պացիենտի ցուցաբերել շտապ և անհետաձգելի բժշկական օգնություն.
3) հոգատար, անխտրական և հարգալից վերաբերմունք ցուցաբերել պացիենտի նկատմամբ.
4) պացիենտին և (կամ) նրա օրինական ներկայացուցչին կամ կոնտակտային անձին տեղյակ պահել առողջական վիճակի, հիվանդության ախտորոշման, տրամադրված (տրամադրվող) բժշկական օգնության և սպասարկման, այդ թվում` բուժման մեթոդների կիրառման ընթացքի և արդյունքների, ինչպես նաև դրանց հետ կապված ռիսկերի վերաբերյալ, բացառությամբ պացիենտի գրավոր հրաժարման և օրենքով սահմանված այլ դեպքերի.
5) բժշկական օգնություն ու սպասարկում իրականացնելիս կիրառել Հայաստանի Հանրապետությունում գրանցված դեղեր, բացառությամբ օրենքով նախատեսված դեպքերի.
6) ավագ և միջին բուժաշխատողները` օրենսդրությամբ սահմանված կարգով լրացնել, վարել և շրջանառել բժշկական փաստաթղթերը, այդ թվում` էլեկտրոնային առողջապահության համակարգում.
7) պահպանել բժշկական գաղտնիքը, բացառությամբ օրենքով սահմանված դեպքերի.
8) կատարելագործել իրենց մասնագիտական գիտելիքները և հմտությունները, մասնագիտական որակավորման պահանջներին համապատասխան մասնակցել շարունակական մասնագիտական զարգացման գործընթացին.
9) իրենց մասնագիտական գործունեությունն իրականացնել լիազոր մարմնի հաստատած մասնագիտական բնութագրին համապատասխան.
10) կատարել պացիենտի վարման գործելակարգերով և ընթացակարգերով սահմանված պահանջները` օրենսդրությամբ իրենց վերապահված լիազորությունների շրջանակում.
11) պահպանել բուժաշխատողի մասնագիտական էթիկայի կանոնները.
12) կատարել օրենքով սահմանված այլ պարտականություններ:
2. Բուժաշխատողները օրենքով նախատեսված դեպքերում պատասխանատվություն են կրում օրենքով սահմանված պարտականությունների չկատարման կամ ոչ պատշաճ կատարման համար:
Ինչ է արվեստը
Արվեստը արտահայտման և հաղորդակցման ձև է, որն օգտագործում է տարբեր միջոցներ, ինչպիսիք են նկարչությունը, քանդակը, երաժշտությունը, գրականությունը, պարը և թատրոնը զգացմունքներ, գաղափարներ, հասկացություններ և փորձառություններ փոխանցելու համար: Դա ստեղծագործական գործընթաց է, որն արտահայտում է հեղինակի զգացմունքները, ընկալումները և երևակայությունը, ինչպես նաև ազդում է հեռուստադիտողների, ունկնդիրների կամ ընթերցողների զգացմունքների ու տպավորությունների վրա։ Արվեստը կարող է ունենալ տարբեր ոճեր, ուղղություններ ու հոսանքներ, և այն կարևոր է մարդկանց մշակույթի, կրթության և ժամանցի համար։
Ինչ է Խաղը
Խաղը գործունեություն կամ զբաղմունք է, որն իրականացվում է զվարճանքի, հաճույքի կամ սովորելու նպատակով: Այն սովորաբար ունի կանոններ կամ սահմանափակումներ, որոնք կարգավորում են խաղի ընթացքը և նպատակները, որոնց պետք է հասնել: Խաղերը կարող են լինել ֆիզիկական (օրինակ՝ սպորտային), մտավոր (օրինակ՝ հանելուկներ, շախմատ) կամ սոցիալական (օրինակ՝ սեղանի խաղեր, դերային խաղեր): Նրանք կարող են լինել մրցակցային, համագործակցային կամ պարզապես զվարճալի: Խաղերը կարող են օգնել զարգացնել այնպիսի հմտություններ, ինչպիսիք են ռազմավարական մտածողությունը, համագործակցությունը, հաղորդակցությունը և ստեղծագործական մտածողությունը, ինչպես նաև հնարավորություններ ստեղծել սոցիալական փոխազդեցության և սթրեսից ազատվելու համար:
Իսկ ինչու է խաղերը թերագնահտաված
Խաղերն ու արվեստը նման տարրեր ունեն, բայց նրանց միջև կան նաև մեծ տարբերություններ:
Նախ, թեև խաղերը կարող են ստեղծագործ լինել և արտահայտել զգացմունքներ և գաղափարներ, դրանց հիմնական նպատակը զվարճանքն է, հաճույքը կամ կրթությունը, այլ ոչ թե խորը գեղագիտական կամ զգացմունքային փորձը, որը արվեստի հիմնական գործառույթն է:
Երկրորդ, խաղերը սովորաբար ունեն որոշակի կանոններ և նպատակներ, որոնք հիմք են հանդիսանում դրանց գործունեության համար: Խաղացողները հետևում են այս կանոններին և ձգտում են հասնել որոշակի արդյունքների: Միևնույն ժամանակ, արվեստը սովորաբար ավելի ազատ է և չի սահմանափակվում կոշտ կանոններով: Արվեստագետները կարող են ուսումնասիրել, փորձարկել և արտահայտել իրենց անհատականությունն ու ստեղծագործական տեսլականը՝ առանց խիստ սահմանափակումների:
Իհարկե, լինում են բացառություններ, երբ խաղերը կարող են լինել արվեստի պատմություն կամ փորձարարական բնույթ, իսկ արվեստն իր աշխատանքներում օգտագործել խաղի տարրեր։ Այնուամենայնիվ, ընդհանուր իմաստով խաղերը և արվեստը արտահայտման տարբեր ձևեր են ներկայացնում և ունեն տարբեր հիմնական նպատակներ և առանձնահատկություններ:
Խաղերը ինչպես ինտերակտիվ ֆիլմ
Խաղերը երբեմն կարելի է համեմատել ինտերակտիվ ֆիլմերի հետ՝ պատմվածքի վերաբերյալ իրենց մոտեցման և խաղացողի/դիտողի մասնակցության որոշ նմանությունների պատճառով: Որոշ խաղեր մեծապես ընդգծում են կինեմատոգրաֆիայի և պատմողական տարրերի առկայությունը, որոնք խաղի խաղն ավելի նման են դարձնում ֆիլմ դիտելուն:
Ինտերակտիվ ֆիլմերը սովորաբար տեսախաղեր են, որտեղ խաղացողը որոշումներ է կայացնում կամ ընտրում որոշակի գործողություններ, որոնք ազդում են պատմության ընթացքի վրա: Պատմությունը պարզապես դիտելու փոխարեն խաղացողը ակտիվորեն շփվում է խաղի հետ՝ որոշումներ կայացնելով և ազդելով պատմության արդյունքի զարգացման վրա:
Այնուամենայնիվ, կարևոր է նշել, որ խաղերն ավելին են առաջարկում, քան պարզապես ինտերակտիվ ֆիլմեր լինելը: Նրանք կարող են առաջարկել տարբեր ժանրեր, խաղի մեխանիկա, խաղային մարտահրավերներ, աշխարհի հետախուզում, սոցիալական փոխազդեցություն և այլ տարրեր, որոնք մղում են սահմանները և ստեղծում յուրահատուկ խաղային փորձ:
Այսպիսով, չնայած խաղերը երբեմն կարող են մոտենալ ինտերակտիվ ֆիլմերին՝ պատմելու և խաղացողների ներգրավվածության տեսանկյունից, դրանք ընդգրկում են տատանումների և հնարավորությունների շատ ավելի լայն շրջանակ՝ դրանք դարձնելով ժամանցի յուրահատուկ և ինքնուրույն ձևաչափ:
խաղերը ինչպես ինտերակտիվ Արվեստ
Ստեղծագործականություն և արտահայտում. Որպես արվեստ՝ խաղերը թույլ են տալիս խաղերի մշակողներին արտահայտել իրենց գաղափարները, երևակայությունը և ստեղծագործական տեսլականը: Նրանք կարող են ստեղծել յուրահատուկ վիզուալ ոճեր, ձայնային ձևավորում, երաժշտություն և պատմություններ, որոնք հույզեր են առաջացնում և հաղորդագրություններ հաղորդում:
Տեսողական և լսողական արվեստ. խաղերը օգտագործում են գրաֆիկա, անիմացիա, ձայնային էֆեկտներ և երաժշտություն՝ գեղագիտություն առաջացնելու և տրամադրություն հաղորդելու համար: Այս տարրերը մարմնավորված են խաղային աշխարհներում և կերպարներում՝ ստեղծելով տեսողական և լսողական կոմպոզիցիաներ։
Ինտերակտիվություն և դիտողների մասնակցություն. ի տարբերություն ֆիլմի պասիվ դիտման կամ արվեստի գործ դիտելու, խաղերը ներառում են խաղացողների մասնակցություն: Խաղացողները որոշումներ են կայացնում, ազդում խաղի պատմության և արդյունքի վրա, ուսումնասիրում են խաղի աշխարհը և շփվում այլ խաղացողների հետ: Սա դարձնում է խաղային փորձը եզակի և անհատական յուրաքանչյուր խաղացողի համար:
Զգացմունքային ազդեցություն. Խաղերը կարող են խաղացողների մոտ առաջացնել զգացմունքների լայն շրջանակ, ներառյալ ուրախությունը, վախը, հուզմունքը, տխրությունը և հիացմունքը: Նրանք կարող են առաջարկել խորը և բազմակողմանի պատմություններ, որոնք ներգրավում են խաղացողին և ստիպում են նրան զգացմունքային պահեր ապրել:
Հետախուզում և ինտելեկտուալ մարտահրավերներ. Խաղերը կարող են առաջարկել եզակի ինտելեկտուալ մարտահրավերներ, հանելուկներ, ռազմավարություններ և վիրտուալ աշխարհներ ուսումնասիրելու հնարավորություն: Նրանք նպաստում են ստեղծագործական և վերլուծական մտածողության զարգացմանը, արթնացնում են հետաքրքրասիրությունը և խթանում մտավոր հմտությունները:
В проекте «История моей фамилии» мы узнаем о том, что фамилии и имена несут в себе не просто нарицательные функции, но и богатую историю, благодаря которой можно узнать много интересного о своих предках. Для каждого человека этот вопрос имеет разный вес, что каждому интересно узнать о принадлежности своего рода в древние времена, род занятия своих предков и прочую информацию о своём роде.
Оглавление
1.История возникновения фамилий и имён
2.История возникновения фамилий
3.История возникновения имён
4. Исследование фамилий
5.Ономастика как наука
Заключение
Список использованных источников
Цель работы – проанализировать фамилии обучающихся с точки зрения разных вариантов происхождения, значения, развить интерес к истории рода.
Задачи:
Методы исследования:
Работа с текстом сайтов из сети Интернет и ономастическими словарями.
Исследование происхождения фамилий и имен.
История возникновения фамилий
Фамилия – слово, которое мы привыкли слышать почти каждый день. В переводе с греческого, оно означает «семья». Как правило, фамилия передаётся ребёнку от отца, но таким же образом ребёнку можно дать фамилию матери и даже дедушки с бабушкой.
Но в давние времена фамилий не было, а имена, само собой, повторялись. Тогда возникает вопрос: как понимать, о ком идёт речь в разговоре, или о ком написано в письме? В быту этот вопрос не был проблемой, каждому человеку давали своё прозвище, которое в то время было равносильно фамилии.
Первые относительно официальные фамилии зародились на нашей родине во времена правления Петра I, когда он проводил перепись населения по имени, фамилии и отчеству. Однако тогда не все люди имели фамилии, первыми их получили Князья и знать. В большинстве случаев фамилии происходили от места, в котором они правили. Пример тому князь Мещерский, правивший в Мещере.
В конце 16-начале 17 веков фамилиями начали обзаводиться дворяне. В их фамилиях было больше разнообразия, поскольку не все дворяне были знатного происхождения, следовательно не имели земель. В таких случаях дворянам давали фамилии, основываясь на их достижениях, имеющих вес в развитии государства. Так же фамилии давали в честь имени отца или матери. Пример: Степанов, Дмитриев.
Бывало, что дворянам давали фамилии по старым прозвищам Пример: Пушка-Пушкин, Хитрый-Хитров и т.д.
Ближе к XIX веку фамилии стали доступны служивым людям. Они, в большинстве своём, получали фамилии в честь мест, в которых родились. Примеры: Москвин, Москвитинов.
Общепринято выделять 5 основных путей образования русских фамилий:
Таким образом, с течением времени фамилии получили все слои общества нашей страны. В XIX веке очередь дошла до крестьян. В их случае использовали буквально все относящиеся к ним способы: имя отца, матери; род занятия главы семьи; прозвищу и т.д.
Бывало, что крестьяне брали фамилии, опираясь на имена и фамилии помещиков, которым служили или которых лично знали.
Не все крестьяне использовали свои фамилии. Один из известных случаев произошёл во время очередной переписи населения. Тогда крестьяне затруднялись назвать свою фамилию, по этому назвались фамилией известного земляка и его друзей, приезжавших к нему. Это было связано с тем, что кто-то забыл свою фамилию, кто-то её не имел, а кто-то просто хотел её сменить. Это стало причиной увеличения популяции конкретных фамилий.
Среди русских фамилий выделяются самые популярные:
В древние времена, ещё до христианства, на Руси младенцев называли самобытными древнерусскими менами, которые, в соотвецтвии традициям, отражали характер человека, а так же его особенности, например, Беляй, Хитр, Сильн, Добр, Криклив, Кудряш. Бывало, что сыновей в семье называли в соотвецтвии очерёдности их рождения: Старшой, Меньшой, Первый, Второй, Третьяк и подобные им. Имелись и фамилии, обозначающие род деятельности, например, Селянин. У большинства народов в древности были такие же особенности в присвоении имён. Одним из представителей таких народов являются индейцы, подмечавшие особенности людей в именах. Пример: соколиный глаз.
С момента принятия христианства имена закрепили в церковных календарях. Но и до наших дней дошли фамилии, образованные от прозвищ: Кот, Соловей, Волк, Лис. Развивалась и двухимённая система имён, когда человеку при рождении давали одно имя, а потом называли по-другому. В этот период распространились имена, состоящие из двух корней, где второй корень «-слав». Это способствовало образованию таких имён, как: Ярослав, Святослав.
Привычные нам именования людей по имени, фамилии и отчеству было введено в XVIII веке. В то же время согласовали списки имён, которые можно выбрать ребёнку. В советское же время пользовались спросом имена, отражающие события в стране. Очень своеобразные имена, носителями которых, в большинстве своём, были девочки. Примеры таких имён: Окятбрина, Искра или вовсе Артиллерийская академия. Однако были и красивые, сохранившиеся в наши дни имена: Лилия, Тимур и Нинель, что значит Ленин наоборот.
Ономастика – это раздел языкознания, который изучает собственные имена, их историю возникновения, а также трансформации в результате продолжительного употребления в языке-источнике или в связи с заимствованием из других языков. В обобщённом значении ономастика — это различные собственные имена, совокупность ономастических слов, — ономастическая лексика.
Предметом изучения ономастики является собственное имя, задача которого выделить именуемого им объекта среди других объектов.
Ономастика имеет прямое отношение к лингвистической дисциплине, ведь для изучения собственных имён в первую очередь понадобятся знания языка. Несмотря на всё это специализирующийся на ономастике человек должен иметь разносторонние знания, прежде всего обо всех направлениях ономастики. Такие детали делают ономастику одной из самых увлекательных наук, привлекающей интерес множества людей разного возраста и пола.
‐———————————————
— KAREN BARSEGHYAN ·
Армянские фамилии явление относительно новое. Официально фамилии начали фиксироваться лишь в 19-ом веке, во время первых переписей населения, когда появилась необходимость в регистрации людей. Позже появились паспорта, где наряду с именами были указаны также и фамилии.
Можно сказать, что до 19 века фамилий в нашем нынешнем понимании не было. Между тем, само слово «азганун» (фамилия) в переводе означает «имя рода» («азг» — род, «анун» — имя). В основном фамилии армян происходят от имени авторитетного родового предка, к имени которого прибавлялись суффиксы, выражающие принадлежность. В древнармянском это был большей частью суффикс «эанц», который затем трансформировался в «енц», а в современном армянском — в фонетическую форму «янц», а затем осталось только «ян». Например, если про кого-то говорили, что он из рода Арама, то для того, чтобы показать принадлежность к этому роду говорили Арамэанц или Араменц. В армянских селах это явление есть и по сей день, то есть на вопрос «чей будешь?» звучит ответ — Давиденц или Ашотенц.
Когда в 19 веке стали записывать фамилии, то окончание «ц» стало автоматически отбрасываться. Между тем, у некоторых армян, предки которых очень давно покинули Армению и переехали в Россию (где фамилии появились раньше, чем в Армении) фамилии сохранили окончание «янц».https://www.youtube.com/embed/TZr8FpwwaD8?feature=oembed
До сих пор на юге Армении в районе Зангезура сохранились в большом количестве фамилии, оканчивающиеся на «енц», «унц», «онц», например, Адонц, Бакунц, Калваренц. По мнению, ученых это диалектные формы образования, которые сохранились в этом районе.
Помимо наиболее распространенной формы образования фамилий от имен, часть армянских фамилий происходит от названий тех или иных профессий. Ремесло, как правило, переходило из поколения в поколение, а название ремесла переходило на имя рода или семьи. Бывало и так, что кто-то из рода или несколько представителей так прославились своим мастерством, что стали знаменитыми ювелирами, каменщиками или пекарями и их потомков нарекли такими же фамилиями Воскерчян («воскерич» — ювелир), Карташян («карташ» — камещик), Экимян («эким» — лекарь), Жамагорцян («жамагорц» — часовчик) и пр.
Здесь стоит упомянуть и происхождение западно-армянских фамилий. Столетиями Восточная и Западные части Армении развивались раздельно друг от друга и входили в состав различных империй. Восточная Армения находилась под властью Персии, а затем России, а Западная — Османской Турции. Раздельное существование двух частей армянского народа отразилось и на фамилиях. Так, во многих западно-армянских фамилиях, многие из которых сегодня носят предстаивтели армянской диаспоры, окончание «эан» заменилось не на «ян», а на — «иан». Кроме того, очень часто в таком типе фамилий, которые указывают на ремесло, есть тюркские корни и таких корней много в армянских фамилиях. Это связано с тем, что армяне в Османской империи очень основательно занимали нишу ремесленников. Поэтому фамилии многих армян, предки которых происходят из Западной Армении, означают название ремесел, причем по-турецки.https://www.youtube.com/embed/TZr8FpwwaD8?feature=oembed
Например, фамилия бывшего армянского коммунистического лидера, а затем и спикера Национального собрания Республики Армения Карена Демирчяна, происходит от турецкого слова «демирчи», то есть кузнец. Скорее всего, предки бывшего армянского лидера происходили из Западной Армении, входящей в Османскую Турцию, и были кузнецами.
По словам члена-корреспондента Национальной академии наук Армении, этнографа Левона Абрамяна, наличие в армянских фамилиях буквы «ч», а таких очень много, как правило, указывает на ремесло, потому что в турецком это окончание «чи» является показателем ремесла. Например, фамилия Бардакчян произошла от «бардакчи», то есть гончар.
Один из кварталов Еревана, в котором в начале прошло века в значительном количестве проживало мусульманское население, до сих пор в народе называется Силачи, в переводе с турецкого «силачи» означает красильщик. В этом районе армянской столицы некогда жили красильщики.
Некоторые фамилии образовались также от прозвищ. Например, фамилия Шатворян произошла от слова «шат». Видимо предки нынешних Шатворянов получили свое прозвище, потому что имели много детей.
Но, если у сельчан и ремесленников вплоть до 19 века фамилий не было, ибо предполагалось, что простому люду фамилии не нужны, то иначе обстояло дело со знатными родами. В противоположность простолюдинам, фамилии знатных родов восходили к глубокой древности. Но форма образования была той же, то есть обозначалась принадлежность к тому или иному роду, а в случае с царями к той или иной династии.
Уже в древности и в средние века знатные фамилии обязательно носили фамилии — Мамиконян, обычно представители этого рода были военачальниками, Хорхоруни — телохранителями царя, Гнуни были царскими виночерпиями и пр.
Принадлежность к знатному роду обозначалась суффиксом «уни». Таким образом, фамилии с суффиксом «уни» в древности и в средние века были присущи знатным родам — Аматуни, Багратуни, Рштуни, Арцруни, Хорхоруни и пр.
Ряд ученых считает, что фамилии этого типа происходят от урартского языка, в котором принадлежность обозначалась окончанием «уни». Между тем, в народе существует своя, далекая от научной, но своеобразная трактовка происхождения фамилий армянской знати. Согласно народной этимологии, окончание «уни» происходит от слова «уненал» — иметь, в данном случае иметь богатство. По мнению Левона Абрамяна, это неверная трактовка, так как обеспеченность никоим образом не была выражена в именах или фамилиях: «Это не типично для образования фамилий».
Некоторые из армянских фамилий образовались от названия местности, часто такие фамилии носили древние или средневековые армянские ученые и писатели. Например, Анания Ширакаци армянский географ, математик и астроном, живший в VII веке, Григор Татеваци — философ и богослов, который жил в XIV веке. Фамилии носили и другие армянские ученые, как например создатель армянского алфавита и письменности — Месроп Маштоц, живший в V веке.
В некоторых армянских фамилиях до сих пор сохранились приставки «мелик», указывающая на дворянское происхождение и «тер», которая использовалась духовными лицами и имеет смысл «отец», «владыка», «батюшка». Сейчас многие их тех, чьи деды опасаясь гнева советской власти, избавились от приставк «мелик» и «тер», вновь возвращают себе свои исконные фамилии. Некоторые армяне присваивали детям фамилии по имени деда, однако впоследствии эта традиция отпала из-за проблем, связанный с бумажной волокитой. Есть и другая традиция, которая остается неизменной: подавляющее большинство армянок, выйдя замуж, в знак уважения к своим родителям продолжает носить девичьи фамилии.https://www.youtube.com/embed/we_NyOxh01E?feature=oembed
Անաֆիլակտիկ շոկը որևէ արտաքին ազդակի նկատմամբ մարմնի սուր ալերգիկ ռեակցիան է։ Անաֆիլակտիկ շոկը կարող է զարգանալ զանազան միջատների խայթոցներից, սննդամթերքից, որոշ դեղամիջոցներից և ալերգիա առաջացնող այլ նյութերից։ Անաֆիլակտիկ շոկի նշանները տարբերվում են վերը նկարագրված շոկի ընդհանուր նշաններից։ Անաֆիլակտիկ շոկը հաճախ զարգանում է շատ արագ՝ ազդակի հետ շփումից հաշված վայրկյաններ անց։
ՆՇԱՆՆԵՐԸ՝
ԱՌԱՋԻՆ ՕԳՆՈԻԹՅՈԻՆԸ՝
Անաֆիլակտիկ շոկը զարգանում է հանկարծակի և հաճախ հնարավոր չի լինում կանխատեսել ու կանխարգելել այն։ Հնարավորինս արագ դադարեցրեք ալերգիա առաջացնող նյութի ազդեցությունը և անհապաղ ահազանգեք շտապ օգնություն։ Սովորաբար ալերգիա ունեցող անձինք խուսափում են ալերգիկ վիճակի հանգեցնող նյութերի հետ շփումից և իրենց մոտ պահում են հակաալերգիկ դեղամիջոցներ։ Օգնեք տուժածին ընդունել այդ դեղերը։
ՄԱՅԻՍ 15-19
ԲՆԱԿՉՈՒԹՅԱՆ ԲԺՇԿԱԿԱՆ ՕԳՆՈՒԹՅԱՆ ԵՎ ՍՊԱՍԱՐԿՄԱՆ ՄԱՍԻՆ ՀՀ ՕՐԵՆՔ. ԸՆԴՈՒՆՎԱԾ 1996Թ.
Գլուխ 2
ՄԱՐԴՈՒ (ՊԱՑԻԵՆՏԻ) ԻՐԱՎՈՒՆՔՆԵՐԸ ԵՎ ՊԱՐՏԱԿԱՆՈՒԹՅՈՒՆՆԵՐԸ ԲԺՇԿԱԿԱՆ ՕԳՆՈՒԹՅԱՆ ԵՎ ՍՊԱՍԱՐԿՄԱՆ ԻՐԱԿԱՆԱՑՄԱՆ ԲՆԱԳԱՎԱՌՈՒՄ
Առաջադրանք՝
Հոդված 13. | Բժշկական օգնության և սպասարկման իրավունքը |
1. Յուրաքանչյուր ոք, անկախ ազգությունից, ռասայից, սեռից, լեզվից, դավանանքից, տարիքից, առողջական վիճակից, հաշմանդամությունից, քաղաքական կամ այլ հայացքներից, սոցիալական ծագումից, գույքային կամ այլ դրությունից, Սահմանադրությամբ, սույն օրենքով և այլ օրենքներով, ինչպես նաև Հայաստանի Հանրապետության միջազգային պայմանագրերով սահմանված կարգով ունի բժշկական օգնություն և սպասարկում ստանալու իրավունք:
2. Յուրաքանչյուր ոք, սույն հոդվածի 1-ին մասին համապատասխան, իրավունք ունի բժշկական օգնություն և սպասարկում ստանալու անվճար կամ արտոնյալ պայմաններով` առողջության պահպանման և բարելավման ծրագրերի շրջանակներում:
3. Յուրաքանչյուր ոք իրավունք ունի առողջության պահպանման և բարելավման ծրագրերի շրջանակներից դուրս բժշկական օգնություն և սպասարկում ստանալու բժշկական ապահովագրական հատուցումների, անձնական վճարումների, օրենսդրությամբ չարգելված այլ աղբյուրների հաշվին:
4. Այլ պետություններում Հայաստանի Հանրապետության քաղաքացիների բժշկական օգնությունը և սպասարկումն իրականացվում են տվյալ պետության օրենսդրության, ինչպես նաև Հայաստանի Հանրապետության միջազգային պայմանագրերի համաձայն:
Հոդված 14. | Մարդու (պացիենտի) իրավունքները բժշկական օգնություն և սպասարկում ստանալիս |
1. Յուրաքանչյուր ոք (պացիենտ) իրավունք ունի`
1) ընտրելու բժշկական օգնություն և սպասարկում իրականացնողին և բուժաշխատողին.
2) բժշկական օգնություն և սպասարկում ստանալիս արժանանալու հոգատար, անխտրական և հարգալից վերաբերմունքի.
3) հրաժարվելու բժշկական օգնություն և սպասարկում ստանալուց, բացի սույն օրենքի 24-րդ հոդվածով նախատեսված դեպքերից.
4) բժշկական օգնություն և սպասարկում ստանալու` օրենսդրությանը համապատասխան.
5) իմանալու իրեն բժշկական օգնություն և սպասարկում տրամադրող բուժաշխատողի անունը, ազգանունը, զբաղեցրած պաշտոնը.
6) հիվանդանոցային պայմաններում բժշկական օգնություն և սպասարկում ստանալիս ունենալու այցելուներ` բժշկական օգնություն և սպասարկում իրականացնողի և լիազոր մարմնի սահմանած կարգերին համապատասխան: Սույն իրավունքը կարող է սահմանափակվել պացիենտի կամ այցելուների առողջության պահպանման կամ անվտանգության նկատառումներով` լիազոր մարմնի սահմանած դեպքերում.
7) բժշկական օգնություն և սպասարկում ստանալիս ցավի գնահատման և դրա համարժեք կառավարման.
8) սույն օրենքով սահմանված կարգով իրազեկ լինելու իր հիվանդությանը և համաձայնություն տալու բժշկական օգնության և սպասարկման տրամադրման համար.
9) ստանալու ամբողջական տեղեկատվություն բժշկական օգնության և սպասարկման ծավալների, դրանց համար սահմանված վճարների չափի, վճարման կարգի վերաբերյալ.i
10) ծանոթանալու իր բժշկական (այդ թվում` էլեկտրոնային) փաստաթղթերին կամ ստանալու դրանց պատճենները «Տեղեկատվության ազատության մասին» օրենքով սահմանված կարգով.
11) հրաժարվելու իր առողջական վիճակի, ինչպես նաև բժշկական օգնության և սպասարկման մասին տեղեկություն ստանալուց.
12) սույն հոդվածի 1-ին մասի 11-րդ կետով նախատեսված իրավունքից օգտվելու դեպքում լիազորելու իր փոխարեն օրինական ներկայացուցչին կամ կոնտակտային անձին տեղեկատվություն ստանալու.
13) ստանալու իր առողջական վիճակի, ինչպես նաև բժշկական օգնության և սպասարկման մասին տեղեկություն.
14) իր առողջական վիճակի կամ տրամադրվող կամ առաջարկվող բժշկական օգնության և սպասարկման վերաբերյալ իր միջոցների հաշվին ստանալու մասնագիտական երկրորդ կամ իր նախընտրած թվով այլ կարծիք.
15) դիմելու սույն օրենքով նախատեսված էթիկայի հանձնաժողով` իր կարծիքով բուժաշխատողի կողմից մասնագիտական էթիկայի կանոնների խախտման դեպքերում.
16) իր առողջությանը հասցված վնասի դիմաց ստանալու փոխհատուցում` օրենքով սահմանված կարգով.
17) օգտվելու օրենքով չսահմանափակված այլ իրավունքներից:
Հոդված 15. | Առողջական վիճակի մասին, ինչպես նաև բժշկական օգնության և սպասարկման մասին տեղեկություն ստանալու մարդու (պացիենտի) իրավունքը |
1. Յուրաքանչյուր ոք (պացիենտ) իրավունք ունի մատչելի ձևով ստանալու տեղեկություն իր առողջական վիճակի, հիվանդության ախտորոշման, տրամադրված (տրամադրվող) բժշկական օգնության և սպասարկման, այդ թվում` բուժման մեթոդների ընտրության, կիրառման ընթացքի և արդյունքների, ինչպես նաև դրանց հետ կապված ռիսկերի վերաբերյալ:
2. Օրենքով սահմանված կարգով անգործունակ ճանաչված անձի, երեխայի (պացիենտի) վերաբերյալ սույն հոդվածի 1-ին մասով նախատեսված տեղեկությունները տրամադրվում են նրան, եթե միաժամանակ առկա են հետևյալ պայմանները.
1) եթե բժշկի կարծիքով օրենքով սահմանված կարգով անգործունակ ճանաչված անձը, երեխան ի վիճակի են գնահատել իրենց առողջական վիճակը.
2) այդ տեղեկությունները չեն վնասի օրենքով սահմանված կարգով անգործունակ ճանաչված անձին, երեխային կամ կդյուրացնեն նրան բժշկական օգնության և սպասարկման տրամադրումը.
3) օրինական ներկայացուցիչները չեն առարկում այդ տեղեկությունները տրամադրելուն:
3. Օրենքով սահմանված կարգով անգործունակ ճանաչված անձի, երեխայի (պացիենտի) վերաբերյալ սույն հոդվածի 1-ին մասով նախատեսված տեղեկությունները միաժամանակ տրամադրվում են նրա օրինական ներկայացուցչին կամ վերջինիս բացակայության դեպքում` նրա լիազորած կոնտակտային անձին, իսկ սույն հոդվածի 2-րդ մասով սահմանված պայմանների բացակայության դեպքում` միայն օրինական ներկայացուցչին կամ վերջինիս բացակայության դեպքում` լիազորված կոնտակտային անձին:
Հոդված 17. | Մարդու վերարտադրողականության հետ կապված իրավունքները |
1. Մարդու վերարտադրողականության հետ կապված իրավունքները սահմանվում են «Մարդու վերարտադրողական առողջության և վերարտադրողական իրավունքների մասին» օրենքով:
Հոդված 18. | Բժշկական օգնություն և սպասարկում ստանալու երեխայի իրավունքը |
1. Յուրաքանչյուր երեխա պետական բյուջեի միջոցների հաշվին իրականացվող բնակչության առողջության պահպանման և բարելավման ծրագրերի շրջանակներում իրավունք ունի ստանալու անվճար և արտոնյալ պայմաններով բժշկական օգնություն և սպասարկում:
2. 16 տարին լրացած երեխաները իրավունք ունեն տալու գրավոր իրազեկված համաձայնություն բժշկական միջամտություն ստանալու կամ դրանից հրաժարվելու վերաբերյալ, բացառությամբ օրենքով նախատեսված դեպքերի:
Հոդված 19. | Շրջապատի համար վտանգ ներկայացնող հիվանդությամբ տառապող մարդու իրավունքը |
1. Շրջապատի համար վտանգ ներկայացնող հիվանդություն ունեցող մարդն իրավունք ունի անվճար ստանալու պետության կողմից երաշխավորված կարգով բժշկական օգնություն և սպասարկում և բուժվելու այդ նպատակի համար նախատեսված համապատասխան լիցենզիա ունեցող բժշկական օգնություն և սպասարկում իրականացնող հաստատություններում:
2. Շրջապատի համար վտանգ ներկայացնող հիվանդությունների ցանկը սահմանում է Կառավարությունը:
Հոդված 20. | Օրենքով սահմանված կարգով ազատությունից զրկված, ինչպես նաև ազատազրկման վայրերում պատիժ կրող անձանց բժշկական օգնություն և սպասարկում ստանալու իրավունքները |
1. Օրենքով սահմանված դեպքերում և կարգով ազատությունից զրկված, ձերբակալված և կալանավորված, ինչպես նաև ազատազրկման վայրերում պատիժ կրող անձինք իրավունք ունեն ստանալու բժշկական օգնություն և սպասարկում` օրենսդրությամբ սահմանված կարգով:
Հոդված 21. | Զինծառայողների և զորակոչային ու նախազորակոչային տարիքի քաղաքացիների բժշկական օգնություն և սպասարկում ստանալու իրավունքը |
1. Զինծառայողները և զորակոչային ու նախազորակոչային տարիքի քաղաքացիներն իրավունք ունեն ստանալու բժշկական օգնություն և սպասարկում` օրենսդրությամբ սահմանված կարգով:
Հոդված 23. | Օտարերկրյա քաղաքացիների, քաղաքացիություն չունեցող անձանց բժշկական օգնություն և սպասարկում ստանալու իրավունքները |
1. Հայաստանի Հանրապետությունում գտնվող օտարերկրյա քաղաքացիները, քաղաքացիություն չունեցող անձինք իրավունք ունեն ստանալու բժշկական օգնություն և սպասարկում` օրենսդրության, ինչպես նաև Հայաստանի Հանրապետության միջազգային պայմանագրերի համաձայն:
Հոդված 24. | Բժշկական օգնության և սպասարկման իրականացումն առանց մարդու համաձայնության |
1. Առանց մարդու կամ նրա օրինական ներկայացուցչի համաձայնության բժշկական օգնություն և սպասարկում իրականացվում են`
1) մարդու կյանքին սպառնացող վտանգի դեպքում` Կառավարության սահմանած կարգով.
2) շրջապատի համար վտանգ ներկայացնող հիվանդությունների դեպքում` օրենքով սահմանված կարգով:
Հոդված 25. | Բժշկական միջամտությունից հրաժարվելը |
1. Յուրաքանչյուր ոք կամ նրա օրինական ներկայացուցիչը կամ կոնտակտային անձն իրավունք ունի գրավոր հրաժարվելու բժշկական միջամտությունից կամ պահանջելու ընդհատել այն, բացառությամբ սույն օրենքի 24-րդ հոդվածով նախատեսված դեպքերի:
2. Բժշկական միջամտությունից հրաժարվելու փաստը` հնարավոր հետևանքների նշումով, գրանցվում է բժշկական փաստաթղթերում և հավաստվում պացիենտի կամ նրա օրինական ներկայացուցչի կամ կոնտակտային անձի կողմից:
3. Բժշկական միջամտությունից հրաժարվելու ձևաթուղթը հաստատում է լիազոր մարմինը:
Հոդված 26. | Մարդու (պացիենտի) պարտականությունները բժշկական օգնություն և սպասարկում ստանալիս |
1. Յուրաքանչյուր ոք (պացիենտը) բժշկական օգնություն և սպասարկում ստանալիս պարտավոր է`
1) բուժաշխատողին տրամադրել իր առողջության, իսկ օրենսդրությամբ սահմանված` շրջապատի համար վտանգ ներկայացնող հիվանդություններով հիվանդանալու դեպքում` իր հետ շփված անձանց, ինչպես նաև նախկինում ստացած բժշկական օգնության և սպասարկման վերաբերյալ իրեն հայտնի ամբողջական տեղեկատվությունը.
2) պահպանել բուժաշխատողի սահմանած բուժման ռեժիմը.
3) հարգել այլ պացիենտների և բուժաշխատողների իրավունքները:
Կետադիրի տրված հատվածը։
Մայրուղուց դեպի աջ թեքվելով՝ կարող ես վեցից յոթ կիլոմետր գնալ, ու քո առաջ անակընկալ կերպով կբացվի բնության այդ հրաշալիքը՝ Պարզ լիճը։
Ահա կրկին անցնում եմ անտառի միջով։ Նոր անծանոթ տեղեր են, բայց թվում է՝ իմ ճանապարհները միշտ այս տեղերով են անցել։ Շաբաթներ առաջ գարնան շունչն առանք, մի օր տաք քամի փչեց, ձյունը սկսեց հալվել, սակայն սառնամանիքը հակահարձակմնան դիմեց։ Քչքչան, պաղպաջուն առվակները մեկեն սառցե պսպղուն ժապավեններ դարձան, ջրի կաթիլները ցած ընկնելիս ակընթարթորեն սառչելով՝ ճյուղերից կախված մնացին։ Ձմեռը հետ թողած դիրքերը գրավեց և իր ժամանակավոր հաղթանակն էր տոնում՝ բուք ու բորան, մրրիկ փռելով տափաստանների և անտառների վրա։
Մի քանի օր անց գարունը նոր արշավի էր պատրաստվում։ ԵՎ եկավ միանգամից՝ ինքնավստահ ու հաղթական, սառած հողին թարմ բույրեր և հրապույրներ բերելով։